WordReference English-Greek Dictionary © 2025:
| Κύριες μεταφράσεις |
| disgusted adj | (physically nauseated) | που έχει τάση για εμετό έκφρ |
| | | που του έρχεται εμετός έκφρ |
| | (καθομιλουμένη, άκομψο) | που θέλει να ξεράσει έκφρ |
| | I felt disgusted and had to leave quickly. |
| disgusted adj | figurative (morally repulsed) (μεταφορικά) | αηδιασμένος επίθ |
| | I'm disgusted by their refusal to admit their guilt. |
WordReference English-Greek Dictionary © 2025:
| Κύριες μεταφράσεις |
| disgust n | (physical revulsion) | αηδία ουσ θηλ |
| | (καθομιλουμένη) | σιχασιά ουσ θηλ |
| | She drew back from the wreckage in disgust. |
| disgust n | figurative (moral repugnance) | απέχθεια, αποστροφή ουσ θηλ |
| | (μεταφορικά) | αηδία ουσ θηλ |
| | Everyone reacted with disgust to the proposal. |
| disgust [sb]⇒ vtr | figurative (offend morally) | προκαλώ αποστροφή σε κπ, προκαλώ απέχθεια σε κπ έκφρ |
| | Their treatment of their horses disgusted me. |
| disgust [sb] vtr | (revolt, nauseate) | προκαλώ αηδία σε κπ έκφρ |
| | | αηδιάζω ρ μ |
| | The foul stench coming from the room disgusted us. |
WordReference English-Greek Dictionary © 2025: