WordReference English-Turkish Dictionary © 2025:
| Temel Çeviriler |
| squabble⇒ vi | (quarrel, argue) | ağız kavgası/dalaşı yapmak, atışmak geçişsiz f. |
| | (gündelik dil) | didişmek, hırgür etmek geçişsiz f. |
| | | tartışmak geçişsiz f. |
| | My three boys drive me crazy; they're always squabbling. |
squabble over [sth],
squabble about [sth] vi + prep | informal (quarrel, argue about) | tartışmak f. |
| | | kavga etmek f. |
| | | atışmak f. |
| | (argo) | hırlaşmak f. |
| | My family constantly squabbles over the most insignificant issues. |
| squabble with [sb] vi + prep | informal (quarrel, argue with) (birisiyle) | tartışmak f. |
| | | kavga etmek f. |
| | | atışmak f. |
| | (argo) | hırlaşmak f. |
| | Julie was squabbling with her neighbour when I arrived. |
| | The children always squabble with each other about using the bicycle first. |
| squabble n | (quarrel, petty argument) | ağız kavgası/dalaşı, atışma i. |
| | (gündelik dil) | hırgür, didişme i. |
| | | kavga, dövüş i. |
| | After a short squabble about who would drive, we set off. |