incontestable

UK: /ˌɪnkənˈtestəbl/

US: /ˌɪnkənˈtɛstəbəl/

US: (in′kən tes′tə bəl)

WordReference Random House Learner's Dictionary of American English © 2025

in•con•test•a•ble /ˌɪnkənˈtɛstəbəl/   adj. 

1. not open to argument.

in•con•test•a•bil•i•ty /ˌɪnkənˌtɛstəˈbɪlɪti/  n. [uncountable]
in•con•test•a•bly, adv. See -test-.

WordReference Random House Unabridged Dictionary of American English © 2025

in•con•test•a•ble  (in′kən tes′tə bəl), adj. 

1. not contestable;
   not open to dispute;
   incontrovertible:
   incontestable proof.

• in-³ + contestable 1665–75

in′con•test′a•bil′i•ty, in′con•test′a•ble•ness, n. 
in′con•test′a•bly, adv.